Moi krewni w Powstaniu Warszawskim


Powstanie Warszawskie to największy zryw militarny w okupowanej przez Niemców Europie. Nierówna walka trwała 63 dni. 1 sierpnia 1944 r. - po latach nieludzkiej i zbrodniczej okupacji niemieckiej, która każdego dnia przynosiła nowe zbrodnie - warszawiacy chwycili za broń. Bitwa o Warszawę przyniosła zagładę miasta, śmierć około 150 tys. osób i wypędzenie reszty mieszkańców stolicy. Moim obowiązkiem jest wspomnieć o krewnych, którzy walczyli o wolność Polski.
- Jan Romocki, ps. "Bonawentura", urodził się 17.04.1925r. w Warszawie z Pawła i Jadwigi z Niklewiczów. 01.08.1944r. został mianowany podharcmistrzem. Walczył na Woli. Tam 04.08.1944r. został ranny. 12.08.1944r. doznał kolejnych ran. Dwa dni później nadano Mu stopień podporucznika. Zginął 18.08.1944r. od bomby lotniczej, w szpitalu na ul. Miodowej 23. Pochowano go na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.
- Andrzej Romocki, ps. "Morro", urodził się 16.04.1923r. w Warszawie z Pawła i Jadwigi z Niklewiczów. 02.08.1944r. plutony pod Jego dowództwem zdobyły dwa czołgi typu Pantera. Pomagał w zdobyciu Szpitala św. Zofii. W czasie powstania został zraniony w twarz. Na początku września wraz z batalionem przeszedł na Czerniaków. 15.09.1944r. został trafiony prosto w serce przez snajpera radzieckiego. Inna historia mówi o tym, że zginął trafiony przez Niemca.
- Stanisław Leopold, ps. "Rafał"/"Leon", urodził się 09.01.1918r. w Dziektarzewie ze Stanisława i Małgorzaty Romockiej (siostra Pawła). W czasie powstania był dowódcą 1 kompanii batalionu "Parasol". 
Poległ 25.08.1944r. w obronie Starego Miasta.                                                                  - Wanda Jadwiga Iwanowska, ps. "Wanda", urodziła się 13.10.1920r. w Warszawie z Jerzego i Kazimiery z Ziemięckich. Żona Stanisława Leopolda. W powstaniu walczyła w Śródmieściu również jako kolporterka i łączniczka VI Oddziału KG AK. Zmarła w październiku 1977 po wypadku samochodowym pod Starogardem Gdańskim. 
Chwała Bohaterom. 🇵🇱





Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Rodziny Glinków i Pysznych

Obraz
Dziś pragnę opowiedzieć historię rodzin Glinków i Pysznych z Osady Myszyniec. Najstarsze znane mi małżeństwo Glinków to Jan i Franciszka z Fabrów . Urodzili się oni około 1840r., a około 1870r. wzięli ślub. Razem doczekali się dwóch synów: Teofila i Feliksa.  Teofil urodził się w 1875r., a około 1906r. poznał swoją miłość - Rozalię z Orłowskich. Owocem Ich miłości była czwórka dzieci: Marianna (1914-1938), Jan Tomasz (1917-1918), Leokadia Zofia (1919-1920) i Bolesław Tomasz (1908-1991), który poślubił Mariannę Magdalenę Przetak (1909-1982).  Drugi syn Jana i Franciszki Glinków - Feliks, ożenił się dwa razy. Po raz pierwszy w 1898r. z Walerią Pyszną (1876-1923; o Jej rodzinie opowiadam w dalszej części tekstu). Z tego związku na świat przyszło ośmioro dzieci: Henryk, Elżbieta Zofia (1905), Czesława (1908-1908), Hipolit (1913), Janina, Wiktor Joachim (1904) i bliźniaczki - Czesława (1909) i Michalina (1909-1914). Feliks, po śmierci Walerii, w 1924r. poślubił wdowę Rozalię Zyśk vel Krysia
Czytaj więcej

610 rocznica Bitwy pod Grunwaldem

Obraz
Dziś 610 rocznica Bitwy pod Grunwaldem - jednej z największych bitew w historii średniowiecznej Europy. Czy któryś z moich przodków pamięta te czasy? Już śpieszę z odpowiedzią. W moim drzewie jest kilkadziesiąt osób urodzonych przed 1410r. Są to m.in.: - Andrzej Jaksa - Rożen (1380-1428) syn Piotra i Małgorzaty Borek - Jan Ligęza (1320-1419) syn Pakosława ( w Bitwie pod Grunwaldem dowodził 32 chorągwią) - Piotr Dembiński (1380-?) - Warsz Dembiński (1390-?) - Fryderyk Fredro (1380-?) - Piotr Jaksa - Rożen (1410-?) syn Andrzeja i Dobrochny - Stachna Gabońska (1380?-?) córka Wiernka i Małgorzaty Borek
Czytaj więcej

Antoni Cyprysiński (herbu Rogala) i jego genealogiczna historia

Obraz
Mój daleki krewny od strony Babci Marianny - Antoni Cyprysiński (herbu Rogala) urodził się 24.06.1806r. z Marcina (1758-1822) i Marianny Zaleskiej (1785-1838). W 1835r. w parafii św. Andrzeja w Warszawie poślubił Annę Mühlhausen (jej ojciec - Henryk był urzędnikiem Królestwa Polskiego w latach 1820-1830), z którą miał syna Konstantego i córkę Anielę Annę. Po śmierci żony Anny, która zmarła w 1838r. poślubił w 1839r. Leokadię Romocką (herbu Prawdzic). Z Leokadią miał dwie córki: Mariannę Elżbietę Leokadię oraz Julię Marcjannę Paulinę, a także czterech synów: Antoniego Franciszka, Antoniego, Franciszka i Augusta Józefa Piusa. Antoni Cyprysiński zmarł 15.01.1860. Został pochowany na Powązkach w Warszawie.
Czytaj więcej